قیمت: | 0تومان |
تاریخ انتشار: | 01 اسفند 1396 |
دسته بندی: | مقالات علمی پژوهشی |
اسلوب تهکم در خطبه های نهج البلاغه
سال انتشار: ۱۳۹۵
سطح مقاله: علمی پژوهشی
چکیده
اسلوب تهکم همواره یکی از متداولترین شیوه های ادبی جهت تنبیه و هشیاری مخاطب بوده است. بدین صورت که متکلم جهت توهین، تحقیر و یا تنبیه مخاطب، لفظی را به جای لفظی دیگر میآورد؛ مانند زمانی که مدح را به جای ذم و وعد را به جای وعید به کار گیرد. این صنعت بلاغی در هر دو علم معانی و بیان مورد نظر دانشمندان بلاغت بوده است و امام علی(ع) در بسیاری از خطبه های نهج البلاغه با اهداف مختلف از این صنعت ادبی بهره گرفته اند. جستار حاضر میکوشد تا ضمن استخراج نمونه های مختلف اسلوب تهکم از میان سخنانِ حضرت، به تحلیل و ارزیابی آنها پرداخته و هر کدام از آنها را در طبقه بندی خاص خود قرار دهد.
یافته های پژوهش نشان میدهد، بیشترین نمونههای تهکم در خطبه های نهج البلاغه در حیطه علم معانی میگنجد و در قالب جملههای خبری که از اغراض ثانویه برخوردار است، نمود دارد و اسلوب تهکم با استمداد از علم بیان ، گسترۀ کمتری را به خود اختصاص داده است. همچنین دلیل استفاده حضرت از این ساختار در بیشتر خطبهها، تنبیه و بیداری دوستان و یاران خویش است و فقط در مواردی خاص از این اسلوب جهت تحقیر و توهین استفاده نمودهاند.
: [English]عنوان مقاله
واژگان کلیدی [English] :