| قیمت: | 0تومان |
| تاریخ انتشار: | 15 مرداد 1398 |
| دسته بندی: | مقالات علمی پژوهشی |
تحلیل دیدگاهها و مبانی آیت الله معرفت در کاربرد، دامنه و اعتبارسنجی روایات تفسیری ؛ سطح مقاله: علمی پژوهشی؛ سال انتشار: ۱۳۹۷؛ تعداد صفحات: ۲۱؛ فرمت فایل: PDF؛ مرجع دانلود: معارف نت | پایگاه مقالات علوم قرآن و حدیث ؛ برچسبها: آیت الله معرفت | روایات تفسیری | اعتبارسنجی روایات
عنوان مجله: علوم حدیث؛ مجلات علمی پژوهشی علوم قرآن و حدیث ؛ حوزه موضوعی مقاله: رشته علوم قرآن و حدیث ؛ نویسندگان: زهرا اخوان صراف؛ موضوع مقاله: مبانی آیت الله معرفت در اعتبارسنجی روایات تفسیری ؛ سال انتشار: ۱۳۹۷
مبانی آیت الله معرفت در اعتبارسنجی روایات تفسیری
اهم نتایج به دست آمده در این پژوهش عبارتند از این که:
آیت الله معرفت:
۱- تفسیر قرآن را، با پاره ای پیش فرض های کلامی، وابسته به کلام سلف می داند و پس فرآیند تفسیر را ناگزیر از ملاحظه سنت تفسیری میداند و پس برای ساماندهی تحقیقات در این حوزه واسطه های علمی بدیع دارد.
۲- برای حدیث تفسیری کاشفیت ذاتی قابل است و کارآمدی آن را منحصر به اموری نمی داند که اثر فقهی داشته باشد.
٣- معتقد است تمام قرآن توسط پیامبر و به تبع ایشان معصومان علم و دانشمندان صحابه و بزرگان تابعان تفسیر شده است.
۴- حکایت سنت پیامبر میرا آنگاه اموری دائمی در تفسیر قرآن می‌شمارد که به شأن هدایت گری عام ایشان برگردد و مربوط به منصب قضاوت با رهبری سیاسی در عصر خود او نباشد، نیز از امور شخصی وی نباشد که به جنبه بشری طبیعی او برمی گردد.
۵- حاملان تفسیر مأثور را اعم از معصومان علی می داند و نقل دانشمندان صحابه و برزگان تابعین را هم در این باب معتبر می شمارد.
۶- به دلیل آسیب های خاص روایات تفسیری، نقد و تمحیص آنها را حائز اهمیت ویژه | می داند.
۷- از نظر او نقد سندی این احادیث اهمیت درجه دوم دارد و در درجه اول نقد مستن سودمند است.
درکلام و روش ایشان:
۹- معیار ابهام زدا بون حدیث برای اعتبارسنت تفسیری، از جهات متعدد خالی از ابهام نیست.
۱۰- با منحصر کردن بررسی به سندی و متنی، وعقیم شمردن اولی و تمرکز بر دومی، عامل های دیگری که می توانند در تشکیل وثوق نسبت به صدور حدیث تفسیری با علاج سند و متن یا برداشت از آن سودمند باشد، مثلا مصادر حدیث، کمتر دیده می شوند.
۱۱- روشی که ایشان برای پالایش احادیث پیشنهاد می کند مبتنی بر این است که لااقل در حوزه روایات تفسیری در محدود دواوین اهل اسلام: «کل منسوب صادراک ما خرج بالدلیل»..
