قیمت: | 0تومان |
تاریخ انتشار: | 13 مهر 1398 |
دسته بندی: | مقالات علمی پژوهشی |
دلالتهای فلسفی کلام امام رضا (ع) در مسئله توحید ذاتی ؛ سطح مقاله: علمی پژوهشی؛ سال انتشار: ۱۳۹۷؛ نویسندگان: شهناز شایانفر؛ بی بی سادات رضی بهابادی؛ فرشته معتمد لنگرودی؛ موضوع: توحید ذاتی از منظر امام رضا (ع)؛ تعداد صفحات: ۲۲؛ فرمت فایل: PDF؛ مرجع دانلود: معارف نت | پایگاه مقالات علوم قرآن و حدیث ؛ حوزه تخصصی مقاله: علوم قرآن و حدیث؛ برچسبها: امام رضا | دلالتهای فلسفی | توحید ذاتی
عنوان مجله: فرهنگ رضوی؛ مجلات علمی پژوهشی علوم قرآن و حدیث ؛ حوزه موضوعی مقاله: رشته علوم قرآن و حدیث ؛ نویسندگان: شهناز شایانفر؛ بی بی سادات رضی بهابادی؛ فرشته معتمد لنگرودی؛ سال انتشار: ۱۳۹۷
نخست، در کلام امام رضا (علیه السلام) توحید ذاتی به دو صورت توحید احدی و توحید واحدی مشاهده شده است و توحید واحدی به دو صورت: واحدیت بدون ابتنا بر احدیت و واحدیت بر مبنای احدیت مطرح است.
دوم، برخی از براهین توحید امام رضا (علیه السلام) مثل برهان نفى تحدید از خداوند به دو لحاظ ذیل توحید احدی و توحید واحدی مبتنی بر توحید احدی قابل طرح است. توحید واحدی غیر مبتنی بر توحید احدی، در بیانات امام رضا (علیه السلام) در قالب چهار برهان در بیانات این امام همام ظهور می یابد که عبارتند از: نفی صفات مخلوقات از خداوند، از لیت و قدیم بودن خداوند، برهان تمانع و مسبوقیت دوگانه پرستی به توحید.
سوم، امام رضا (علیه السلام) توحید احدی را از طریق نفی جزء از خدا اثبات می کند. بنا بر فهم عرفی نفی جزء از خدا درصدد نفی ترکیب مقداری و طبیعی از خداست. اما همین بیان آن امام همام بنابر فهم فیلسوف، دلالتی بیش از دلالت نفی ترکیب مقداری و طبیعی دارد و شامل نفی ترکیب از ماده و صورت، ترکیب از وجود و ماهیت و ترکیب از وجدان و فقدان میشود و ظریف ترین ترکیب، ترکیب از وجدان و فقدان است. پس یکی از دلالتهای پنهان کلام امام هشتم (علیه السلام) در باب جزء نداشتن خدا این است که خدا بسیط حقیقی است و بنابر قاعده بسیط الحقیقه، خدا مشتمل بر همه حقایق و کمالات است.
پنجم، در بیان امام هشتم (علیه السلام) در محور توحید، خصوصیاتی از خدا مطرح شد که با تحلیل و حد وسط قرار دادن آنها، چهار برهان را در قالب قیاس استثنایی و قیاس اقترانی ارائه کردیم. به عنوان نمونه، در برهان ازلیت و قدم، از واکاوی و تحلیل ویژگی «قدم» در بیان امام رضا (علیه السلام) بهره گرفتیم و با تحلیل و حد وسط قرار دادن صفت «مثل نداشتن خدا» برهان نفی صفات مخلوقات از خداوند اقامه شد.