بررسی تطبیقی معناشناسی اولی الامر در آیات ۵۹ و ۸۳ سوره نساء از دیدگاه فریقین

نویسندگان: 

فتح الله نجار زادگان ؛ روح الله شهیدی ؛ سیده راضیه توسل 

سال انتشار: ۱۳۹۶؛ سطح مقاله: علمی پژوهشی

کلیدواژه ها: اولی‌ الامر ؛ فریقین؛ مصداق اتم؛ مصداق متعین؛ سوره نساء

چکیده

واژۀ «اولی الامر» تنها در دو آیه ۵۹ و ۸۳ سوره نساء به کار رفته و از نظر اصطلاح‌ شناسی مورد نزاع فریقین است. بسیاری از بزرگان شیعه مصداق این تعبیر را در آیه ۵۹ تنها بر معصومین(ع) حمل کرده‌اند و با تکیه بر سیاق و روایاتی متعدد عصمت «اولی‌ الامر» را ضروری پنداشته‌اند. تعیین مصداق این اصطلاح در آیه ۸۳، شیعیان را به دو دسته تقسیم کرده است: گروهی با ادلۀ درون متنی و استناد به روایات، لزوم عصمت را استنباط کرده و اهل بیت (ع) را مصداق متعیّن دانسته‌اند و برخی دیگر با برداشتی متفاوت از سیاق، به چنین انحصاری قائل نبوده و با ذکر روایاتی بر جواز اشتمال این تعبیر بر دیگران حکم رانده‌ اند که به نظر می‌رسد به صواب نزدیکتر است. اکثر محققان اهل‌ سنت نیز ضمن مخالفت با دیدگاه شیعه در هر دو آیه، با دلایلی ناتمام مصادیق متعددی چون حاکمان بر حق، عالمان، فقیهان و اهل حل و عقد را برای اولی‌ الامر برشمرده‌اند که با کاستی‌هایی رو به روست.

.

عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of Semantics of the Phrase “Ulel Amr (Those in Authority)” Mentioned in the Verses 59 and 83 in the Surah Al-Nisa’ (The Women), in Shia and Sunni View

نویسندگان [English]

Fathollah Najjarzadegan1؛ roohollah shahidi2؛ seyede razieh tavassol3

.
چکیده [English]

The phrase “those in authority” is only mentioned in the verses 59 and 83 of the Surah Al-Nisa’ (The Women) and is terminologically disputed by Shia and Sunni scholars. Many great Shia scholars regard infallible Imams (peace be upon them) as the only referents of the phrase in the verse 59 and “infallibility” as the necessary condition of “those in authority”, based on the context of the verse and several hadiths. The specification of the referent of the phrase in the verse 83 has divided Shias into two groups.

One group infers the necessity of infallibility and regards the Holy Prophet’s Household as the determinate referents, citing intra-textual proofs and several hadiths. Having a different conception of the context of the verse, the other does not limit the referents to infallible Imams, and holds that Imams are not the only referents of the phrase, citing some hadiths, which seems more plausible. Opposing Shia view about the verses, most Sunni scholars regard several other groups such as legitimate rulers, scientists, jurists, and people of Hall and Aqd (those whose opinions are what count) as the referents of the verses, citing some incomplete proofs which suffer from some shortcomings.

کلیدواژه ها [English]

Ulel Amr (those in authority), Sunni and Shia, most perfect referent, determinate referent, Surah Al-Nisa’ (The Women)