قیمت: | 0تومان |
تاریخ انتشار: | 09 بهمن 1396 |
دسته بندی: | مقالات علمی پژوهشی |
عنوان مقاله: بینامتنی قرآنی در اشعار سفیان بن مصعب عبدی
نویسندگان: ابوالفضل رضایی ؛ رقیه خرمی
.
سطح مقاله: علمی پژوهشی
.
چکیده
نظریۀ بینامتنی که نخستین بار از سوی کریستوا مطرح شد بیانگر آن است که هر متنی برخاسته از متنهای پیشین یا معاصر خود است و به معنای اندیشۀ انتقال معنا یا لفظ از یک متن به متن دیگر میباشد. این انتقال بر اساس سه قاعده نفی جزئی، متوازی و کلی صورت میپذیرد. از مهمترین منابعی که همواره مورد اقتباس شاعران قرار داشته قرآن کریم است. آنان همواره از سرچشمۀ فیاض واژگان و مضمونهای آن بهره میبردند.
یکی از این شاعران، سفیان بن مصعب است که شعر خود را در خدمت نشر فضایل ائمه( ع) و مفاهیم قرآنی قرار داد. او با کمترین تغییر، بینامتنی آشکاری را با مفردات و مضامین قرآنی به نمایش گذاشته است. پربسامدترین نوع رابطه بینامتنی در شعر وی، نفی جزیی است. در این نوشتار با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، روابط بینامتنی در شعر این شاعر مورد بررسی قرار گرفته است.