بی تفاوتی سیاسی اجتماعی ؛ گناهی کبیره در فرهنگ رضوی | علوم قرآن و حدیث

بی تفاوتی سیاسی اجتماعی ؛ گناهی کبیره در فرهنگ رضوی ؛ سطح مقاله: علمی پژوهشی؛ سال انتشار: ۱۳۹۷؛ نویسندگان: علی اکبر ذاکری؛ موضوع: بی تفاوتی سیاسی اجتماعی؛ تعداد صفحات: ۳۰؛ فرمت فایل: PDF؛ مرجع دانلود: معارف نت | پایگاه مقالات علوم قرآن و حدیث ؛ برچسبها: بی تفاوتی سیاسی اجتماعی | گناه کبیره | فرهنگ رضوی | امام رضا

عنوان کامل مقاله: بی تفاوتی سیاسی اجتماعی ؛ گناهی کبیره در فرهنگ رضوی

مشخصات مقاله بی تفاوتی سیاسی اجتماعی ؛ گناهی کبیره در فرهنگ رضوی:

عنوان مجله: فرهنگ رضوی؛ مجلات علمی پژوهشی علوم قرآن و حدیث ؛ حوزه موضوعی مقاله: رشته علوم قرآن و حدیث ؛ نویسندگان: علی اکبر ذاکری؛ سال انتشار: ۱۳۹۷

چکیده

نتیجه گیری:

تعرب بعد از هجرت در اخبار نبوی و علوی و دیگر امامان (علیهم السلام) جزء گناهان کبیره شمرده شده و این موضوع، اتفاقی است. تازه مسلمانان وظیفه داشتند پس از اسلام آوردن به مدینه هجرت کنند و در تقویت نظام نوپای اسلامی بکوشند و از آن دفاع کنند. پس از فتح مکه لزوم هجرت برداشته شد؛ ولی به عنوان یک وظیفه، افراد به مرکز حکومت اسلامی مهاجرت می کردند و این دسته افراد نیز مهاجر نامیده میشدند و وظیفه داشتند در جنگ برای دفاع از اسلام شرکت کنند.

چنانچه کسی شهر را ترک می کرد و به بادیه می رفت، مانند گذشته توسط صحابه و مسلمانان توبیخ میشد که متعرب شده است و فرد متعرب صلاحیت پیشنمازی برای دیگر مسلمانان را نداشت. این تفسیر در صدر اسلام تا قرن دوم که بحث جهاد مطرح بود و بین مسلمانان ادامه داشت، در میان شیعیان در عصر غیبت در معنای تعرب بعد از هجرت اختلاف هایی رخ داد و تفسیرهای متفاوتی ارائه گردید.

اما بهترین توضیح درباره این اصطلاح از سوی امام رضا (علیه السلام) ارائه شده که نشانه ای از غنای فرهنگ رضوی است که برای ما به جای مانده است.

آن حضرت چهار علت برای حرمت تعرب بعد از هجرت بیان کرده است که می توان از مجموع آنها نتیجه گرفت که علت حرمت تعرب بی تفاوتی سیاسی – اجتماعی است. با رفتن به بادیه، افراد اعرابی دچار آن می شوند.

آنان از یک طرف با احکام اسلامی بیگانه شده و از یاری کردن رهبر حق دور می مانند و به ابطال حق کمک می کنند که سبب رواج فساد در جامعه می شد و از سوی دیگر از جهت دینی شناخت کافی نداشتند و در کمک کردن به امام بحق و حجت الهی دچار مشکل شده و از انجام وظیفه خود در دفاع از اسلام و امام بحق خود باز می مانند و این گناهی نابخشودنی است.

گاهی ممکن است این بی تفاوتی از افرادی سر بزند که در متن جامعه و دارالاسلام هستند؛ آن گونه که جمع معدودی در دوران حکومت امیرمؤمنان (علیه السلام) از شرکت در بیعت و جنگ همراه با حضرت، در نبرد در برابر مخالفان رهبر مسلمین اجتناب نمودند. مانند عبدالله بن عمرو سعد وقاص، حضرت (صلی الله علیه وآله) نیز حکم اعرابیان را درباره آنان اجرا و از بیت المال محرومشان کرد. پس از پیامبر (صلی الله علیه وآله) تطوری در معنای تعرب بعد از هجرت رخ داد و مهاجر به انصار هم اطلاق شد و در برابر آن اعرابی قرار گرفت. دارالهجره نیز توسعه یافت و شامل مناطقی گردید که مرکز حکومت اسلامی بود؛ مانند بصره و کوفه.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) در یک سخنرانی خطاب به مردم کوفه آنان را اعرابی خطاب کرد، زیرا در برابر تجاوزهای دشمن بی تفاوت بودند و به درخواستهای مکرر حضرت در این باره پاسخ ندادند و بی تفاوت بودند.

با توجه به این تفسیر، آنچه برخی در معنای تعرب گفته اند که منظور کسب دانش و مانند آن است، دقیق نیست. تفسیر بیان شده از امام هشتم (علیه السلام) تفسیر پویایی از این عنوان دینی است که عدم حمایت از رهبر بحق و حجت الهی را تعرب شناخته و از گناهان کبیره شمرده می شود.

مقالات مرتبط با موضوع؛ (برای دانلود روی عنوان مقالات کلیک نمایید):

تاثیر زیارت مشهدالرضا (ع) بر کاهش بی تفاوتی اجتماعی دانشجویان

نقد اجتماعی از نگاه امام علی (ع) در نهج‌ البلاغه

آرمان شهر اسلامی از منظر امام رضا (ع)

واژگان پرتکرار مقاله:

امام رضا؛ تعرب؛ بی تفاوتی سیاسی اجتماعی؛ فرهنگ رضوی؛ تعهد اجتماعی؛ سیره امام رضا؛ امام علی؛ حکومت اسلامی؛ مسئولیت اجتماعی

مطالعه بیشتر