قیمت: | 0تومان |
تاریخ انتشار: | 12 شهریور 1397 |
دسته بندی: | مقالات علمی پژوهشی |
تغییر معنایی در واژگان قرآن بررسی رابطه بینامتنی قرآن با شعر جاهلی
نویسنده:
سال انتشار: ۱۳۹۴
سطح مقاله: علمی پژوهشی
چکیده
بینامتنی بر این ایده مبتنی است که آثار ادبی بر اساس نظامها، رمزگانها و سنتهای ایجاد شده توسط آثار ادبی پیشین بنا میشوند. دیگر نظامها، رمزگان و سنتهای هنری و در کل فرهنگی نیز در شکل گیری معنای یک اثر ادبی، اهمیتی اساسی دارند. نظریه پردازان امروزی متنها را فاقد هر گونه معنای مستقل میدانند. متون در واقع متشکل از همان چیزی هستند که نظریهپردازان اکنون آن را امر بینامتنی میدانند.
طرح این مسأله بدان جهت است که قرآن کریم در یک بافت تاریخی ـ فرهنگی ظهور یافته است. این مسأله الزاماتی در پی دارد و آن اینکه آیا از ساختار فرهنگی که در درون چارچوب آن تکوین یافته، جداست یا پیوسته؟ آیا برای فهم معنای متن باید به این پیوند تاریخی ـ فرهنگی و روابط بینامتنی توجه داشت؟ آیا متنی چون قرآن کریم به مثابه یک متن مقدس وحیانی، به آن توجه داشته است؟
قرآن پژوهان مسلمان از گذشته برای اثبات اعجاز قرآن کریم، به مقایسه متن قرآن با متون دیگر مثل شعر دست می یازیده اند و از طریق بررسی اشعار و متون ادبی و کشف قوانین شکل گیری این متون و نحوه دلالت آنها، به بررسی متن قرآن و بیان زیباییها و استواری و انسجام متن آن میپرداختند. این مقاله در پی بررسی روابط بینامتنی واژگان قرآن با واژگان شعر جاهلی است. یافته این پژوهش آن است که این رابطه به طور قابل ملاحظه وجود دارد.
.
.
عنوان مقاله [English]
Semantic Change in the Qur’ān’s Vocabulary A Study of the Qur’ān’s Intertextual Relation to Jāhiliyya Poetry
.
نویسندگان [English]