نظرات نحوی ابن عاشور در توجیه منصوبات متشابه در تفسیر التحریر و التنویر
مشخصات مقاله؛
سطح مقاله: علمی پژوهشی – مقالات علمی پژوهشی علوم قرآن و حدیث – سال انتشار: ۱۳۹۴؛ موضوع محوری: نظرات نحوی ابن عاشور در تفسیر التحریر و التنویر ؛ نویسندگان: محمود شکیب انصاری؛ محمود آبدانان مهدی زاده؛ کبری محمدی ساریبگلو.
چکیده
درک درست قرآن کریم برای همگان امری ضروری است و یکی از راههای نیل به این امر رجوع به تفاسیر و بهرهگیری از نظرات مفسران میباشد. پژوهش حاضر، بررسی آراء نحوی ابن عاشور تونسی(۱۸۷۹-۱۹۷۳م) در تفسیر التحریر و التنویر در مبحث منصوبات متشابه است. او در این تفسیر به جنبههای مختلف مسائل نحوی و از جمله آنها؛ منصوبات متشابه پرداخته و وجوه تشابه آنها را توجیه کرده است. نگارندگان در این مقاله قصد دارند که به شیوه توصیفی- تحلیلی به بررسی روش توجیه منصوبات متشابه در تفسیر التحریر و التنویر بپردازند.
بدین منظور به بررسی تشابه در چهار مسأله «تشابه بین حال و مفعول به، مفعول له و مفعول مطلق»، «تشابه بین مفعول به و مفعول لأجله»، «تشابه بین حال و تمییز» و در نهایت «تشابه بین مفعول به، مفعول مطلق، حال و خبر کان» پرداخته شده است. با بررسی نظرات و دیدگاههای ابن عاشور در تفسیر التحریر و التنویر و مقایسه آن با دیگران، متوجه خواهیم شد که وی در مبحث منصوبات، آراء منحصر بهفردی دارد.
واژگان کلیدی: ابن عاشور؛ تفسیر التحریر و التنویر ؛ علم نحو؛ منصوبات متشابه
بخشی از مقدمه مقاله
یکی از پژوهشهایی که از جنبه نحوی در رابطه با قرآن کریم بسیار حائز اهمیت است، تفسیر التحریر و التنویر نوشته ابن عاشور تونسی است. علم نحو به درستی اعراب و اواخر کلمات میپردازد. ابن عاشور در تفسیر خویش به جنبههای توجیه منصوبات متشابه در قرآن پرداخته است. در این پژوهش سعی بر این است که دیدگاههای نحوی ابن عاشور در این باب را موشکافی نموده و مورد بررسی قراردهد.
بخشی از نتیجه گیری مقاله
نگارندگان پس از بررسی تفسیر التحریر و التنویر در این پژوهش، در پایان به نتایج ذیل دست یافتهاند:
- ابن عاشور، از نوگرایان عصر جدید و دارای آراء اصلاحی بوده است که عقیده داشت در علم صرف و نحو، فسادی رخ داده است.
- ابن عاشور، در ذکر تمامی وجوه محتمل منصوبات، خود را بر خلاف سایر نحویان ملزم نمیداند و گاهی تنها یک وجه را بیان میکند.
- در تشابه بین حال و مفعول به، مفعول له و مفعول مطلق: این چهار رکن از اسماء منصوب در تعاریف و وظایف با هم اختلاف دارند و مفعول له و مطلق در مصدر و فضله بودن مشترک و مصدر مؤول به مشتق با حال، تداخل دارد ولی توجیه ابن عاشور در (مائده:۳۳) گفته که معنی «و یسعون فیالأرض فسادا»، یعنی «إنهم یکتسبون الفساد» میباشد که «فسادا» را مفعول به برای فعل «إکتسب» گرفته است، هر چند که این توجیه ابن عاشور بعید به نظر میرسد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد تفسیر التحریر و التنویر مقالات زیر را مطالعه نمایید:
اصول حاکم بر فرآیند تربیت از منظر تفسیر من وحی القرآن و التحریر و التنویر
کارکرد تضمین افعال در تفسیر آیات قرآن کریم با تاکید بر آراء ابن عاشور
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.