روح معنا ره‌ آورد بدیع قرآن ؛ موثر در فهم گزاره‌ های دین

نویسندگان:

محمدحسین مهدوی‌ نژاد ؛ مهدی اخوت

سال انتشار: ۱۳۹۴

سطح مقاله: علمی پژوهشی

کلیدواژه‌ها: وضع ؛ روح معنا ؛ گزاره‌ های وحی ؛ زبان دین ؛ قرآن

.

چکیده

توجه به زبان دین در فلسفه دین به دلیل چگونگی مسأله معنا درباره فهم گزاره‌ های دینی و تحلیل اعتقادات مبتنی بر این گزاره‌هاست. آنچه در این میان مهم است و در حل بسیاری از مسائل می‌تواند مورد بهره قرار گیرد، مسأله ارتباط میان لفظ و معنا، دلالت آنها و نیز معنای واژگانی است که در متون دینی به کار رفته است، به طوری که امروزه زبان‌ شناسان معاصر در سمانتیک یا علم دلالت الفاظ ، بحث مستقلی را برای واژگان اختصاص داده‌اند. با عنایت به این مهم و نیز واژه‌ شناسی‌ ای که در متون دینی و زبان دین به ویژه کلام وحی مطلق ؛ قرآن ، به کار رفته و با توجه به اعجاز بیانی قرآن که مربوط به ساختار لفظی آن است و بسیار در فهم گزاره‌ های آن مؤثر است؛ نوشتار زیر در پی تبیین و بررسی مبنای ساختار‌شناسی الفاظ با توجه به مبنای خاص قرآن در بیان معنا و مفهوم این گزاره‌ها و کیفیت دلالت آنها از طریق دلالت لفظ بر روح معنا است.