روش شناسی مبانی ادبی « ابن عطیه اندلسی » در تفسیر « المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز »

نویسنده
تاریخ انتشار
۱۵ خرداد ۱۳۹۷
تعداد بازدید
789 بازدید
رایگان

عنوان مقاله: روش شناسی مبانی ادبی « ابن عطیه اندلسی » در تفسیر « المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز »
 .

نویسندگان: منوچهر نصیرپور ؛ ابراهیم ابراهیمی

.

سال انتشار: ۱۳۹۶          سطح مقاله: علمی پژوهشی

.
چکیده

نقش اساسی مباحث ادبی در تفسیر قرآن بر همگان عیان است و کاربرد فراوان مباحث ادبی در تفاسیر فریقین در دوره های مختلف تاریخ تفسیر قرآن، نشان از نقش مهم آن در علم تفسیر دارد. تفسیر «المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز» «ابن عطیه اندلسی» از تفاسیر مهم مکتب اجتهادی ـ ادبی معتبر و مؤثر جهان مغرب اسلامی می باشد که مباحث ادبی یکی از منابع اساسی آن است.

ذکر معنای دقیق واژگان غریب قرآن و اولویت دادن به آراء لغوی ها درباره اشتقاق آن، استناد به آیات قرآن، استشهاد به شعر کهن عربی، روش ابن عطیه در مباحث صرفی می­باشد. همچنین بیان آراء نحوی دو مکتب «بصره» و «کوفه» و ترجیح آرا نحوی جمهور به­ویژه «سیبویه» و ذکر نظرات اختلافی روش کار مفسر در تبیین مباحث نحوی است. حقیقی دانستن معانی واژگان قرآن و بی نیازی مفسر از اطلاق مجاز به آن، موجب محدود شدن و سطحی بودن مباحث بلاغی در تفسیر وی شده است.

در این پژوهش از روش تحلیلی ـ توصیفی استفاده شده است. این مقاله در صدد است با استقرا و استخراج شواهد و تحلیل آنها، مبانی ادبی تفسیر ابن عطیه را تبیین نماید، تا روش استفاده ابن عطیه از منابع ادبی در تفسیر المحرر الوجیز حاصل شود.

کلیدواژه‌ها: تفسیر قرآن؛ ابن عطیه اندلسی؛ المحرر الوجیز؛ مبانی ادبی:

.

عنوان مقاله [English]

The Methodology of the Literary Foundations of “Ibn Atiyah Andalesi” in commentary “Al-Moharrar al-wajis fi Tafsir al- Qur’an alaziz”

.
چکیده [English]

The essential role of literary aspects in the interpretation of the Holy Qur’an is vivid to all, and the extensive use of literary discussions in the interpretations of the Qur’an in various periods of the history of the both Shia and Sunni interpretations of the Holy Qur’an illustrates its important role in exegetic science.

The commentary entitled “Al-Muharir al-Wajiz al-Taqsir al-Mut ‘aliz” by Ibn Atiyah Andalusia is one of the most important interpretations of the literary-ijtihad school of the Western Islamic world, and one of the main sources of literary debates. His morphological method comprises mentioning the exact meaning of the Qur’anic strange words and prioritizing the voices of literalists about its derivation, references to the Qur’anic ayahs, and the affirmation of the ancient Arabic poetry.

Further, the expression of the syntactic views of the two schools of Basra and Kufa and the preference for the syntax of the public, in particular “Sibawayh”, and the mention of their differences of opinion, constitute the method of the interpreter’s work in explaining syntactic issues. The realization of the meanings of the Qur’anic words and the needlessness of the interpreter from the permissible use of it has made rhetorical issues in his interpretation limited and rudimentary.

This descriptive analytical study seeks to explain the basis of literary interpretation of Ibn Atiyya by inducing and extracting evidence and analyzing them, in order to know about how Ibn Atiyya used literary sources in the commentary of al-Muharar al-Wajis.

کلیدواژه‌ها [English]

Qur’anic Interpretation, Ibn Atiyah Andalusi, Al-Muharrar al-Wajiz, Literary foundations

مطالعه بیشتر

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.