شخصیت‌ پردازی در‌ داستان یوسف ؛ بررسی تطبیقی در قرآن و عهد قدیم

شخصیت‌ پردازی در‌ داستان حضرت یوسف ؛ بررسی تطبیقی در قرآن و عهد قدیم

نویسندگان: عباس اشرفی ؛ فرزاد دهقانی

چکیده

ایجاد شخصیت داستانی و پرورش آن در قالب یک داستان را شخصیت پردازی می­گویند. یکی از داستان‌هایی که قرآن کریم و عهد قدیم هر دو توجه بسیار ویژه ‏ای به آن نشان داده‌اند، داستان یوسف(ع) است. قرآن کریم و عهد قدیم هرکدام به شیوه ای خاص و در جهت اهدافی که داشته‌اند به شخصیت پردازی در داستان یوسف پرداخته‌ اند.

قرآن کریم از شخصیت‌ها در جهت نمایش حوادث و در نتیجه، در جهت محقق ساختن اهداف دینی داستان که همان هدایت انسان­هاست، بهره برده است؛ در صورتی که عهد قدیم از حوادث و داستان در جهت ارائه‌ی شخصیت‌های مد نظر خود بهره برده و در نهایت به یک کتاب کاملاً تاریخی در جهت تعیین هویت قوم یهود بدل گشته است. قرآن کریم از حوادث تاریخی به عنوان یک ابزار در جهت رسیدن به هدفی خاص استفاده کرده است؛ حال آنکه در عهد قدیم، تاریخ ­نویسی خود، هدف بوده است.

داستان یوسف در قرآن یک شخصیت اصلی دارد که در انتهای داستان از شخصیت اصلی می گذرد و تبدیل به شخصیت آرمانی می شود؛ ولی عهد قدیم دارای چند شخصیت اصلی می باشد. در پژوهش حاضر، روش گردآوری مطالب، روش کتابخانه ­ای می­باشد.

واژگان کلیدی: قرآن کریم؛ عهد قدیم . شخصیت ­پردازی ؛ داستان یوسف ؛ حضرت یوسف؛ هدایت

سطح مقاله: علمی پژوهشی

عنوان مقاله [English]

Characterization in the Story of Yusuf in the Qur’an and the Old Testament: A Comparative Study

چکیده [English]

The creation of fictional characters and their development in the form of stories is called characterization. One of the stories that both the Holy Qur’an and the Old Testament have paid special attention to is the story of Yusuf (UHBP). The Holy Qur’an and the Old Testament each have characterized Yusuf in their own ways and in pursuit of their goals

The Holy Qur’an uses characters for the presentation of events and, consequently, for the realization of the story’s religious goal, i.e., the guidance of humans. In contrast, the Old Testament uses stories and events for the presentation of its intended characters, which is why it has turned into a completely historical book for the identification of the Jews

The Holy Qur’an uses historical events as a means to achieve a particular purpose, whereas in the Old Testament historiography was considered as a goal in and of itself. The Qur’anic story of Yusuf has a main character who at the end surpasses being merely the main character and becomes an idealistic character, whereas the Old Testament has several main characters

The present study used a variety of data collection methods, including library research, database citation, and document analysis. Data analysis used a descriptive-analytical procedure 

کلیدواژه‌ها [English]

characterization, story, Yusuf, guidance, the Holy Qur’an, Old Testament

شخصیت‌ پردازی در‌ داستان حضرت یوسف ؛ بررسی تطبیقی در قرآن و عهد قدیم

مطالعه بیشتر