عدالت اجتماعی در نهج البلاغه

عدالت اجتماعی در نهج البلاغه

نویسنده: قربان علمی

.

سطح مقاله: علمی پژوهشی         زبان: انگلیسی

چکیده

مقاله حاضر به بررسی عدالت اجتماعی در گفته‌ها و اعمال علی بن ابی طالب (ع) می‌پردازد. عدالت و حقیقت مادر همه ارزش‌های اجتماعی تلقی می‌شود. پس از حضرت محمد (ص)، امام علی (ع) بهترین نمونه اخلاق، از جمله عدالت بود. او برای عدالت زندگی کرد و بر این باور بود که هر کس باید از حق امنیت در زندگی برخوردار باشد. به نظر وی، عدالت قرار دادن هر چیزی در محل مناسب خود است. بنا به نظر امام علی (ع) ارتباطی عمیق بین عدالت و حقیقت وجود دارد. نقطه مقابل عدالت ظلم و ستم بوده و ستمگر دشمن خدا است. عدالت یکی از چهار ستون “ایمان” است.

عدالت اجتماعی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های عدالت است. عدالتِ اجتماعی به معنای دادن حق شایسته هر فرد در توزیع منافع در جامعه و برآوردن نیازهای اساسی افراد است. عدالتِ اجتماعی شامل چند عنصر است که مهم‌ترین آنها عبارتند از: (۱) کرامت انسان و اهمیت جامعه، (۲) برابری و توزیع عادلانه ثروت، (۳) مقابله با ظلم و حفاظت از ضعیف در برابر قوی، (۴) تامین امنیت اجتماعی و (۵) رعایت حقوق اجتماعی انسان. همه این عناصر در گفتار و کردار امام علی (ع) مورد بررسی قرار گرفته است. به نظر او اعتدال و عدالت اصل راهنمای زندگی انسان است.

واژگان کلیدی: امام علی (ع)؛ عدالت ؛ عدالت اجتماعی ؛ نهج‌ البلاغه؛ اسلام