نعت مفرد و دلالتهای آن در نامه های نهج‌ البلاغه

عنوان مقاله: نعت مفرد و دلالتهای آن در نامه های نهج‌ البلاغه

.
نویسندگان: معصومه قرداشی ؛ مرضیه آباد ؛ حسن عبدالهی ؛ علی نوروزی 

.

سال انتشار: ۱۳۹۷    سطح مقاله: علمی پژوهشی

.
چکیده

نعت مفرد یکی از انواع نعت است که در چهار مورد اعراب، معرفه و نکره بودن، جنس و عدد، تابع منعوت خود است. این نوع از نعت، کاربرد فراوانی در نامه‌ های نهج‌ البلاغه دارد و در اغراض مختلفی ازجمله تخصیص، توضیح، مدح و ستایش، ذم و نکوهش، تأکید و ابهام به‌کار می​رود. هدف پژوهش پیش‌رو بررسی نعت مفرد و شناخت اغراض و دلالت​‌های آن در نامه‌های امیرمومنان علی(ع)، در نهج‌ البلاغه است. از این‌رو پژوهش حاضر کوشیده است این اغراض و دلالت‌ها را با روشی توصیفی- تحلیلی در نامه‌های نهج‌ البلاغه مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.

یافته ​های پژوهش نشان می​دهد که دلالت «تخصیص»؛ محدود کردن دایره اشتراکات در نکره‌ ها و دلالت «توضیح»؛ رفع احتمالات در معرفه​ ها، بسامد بالایی در نامه‌ های نهج‌ البلاغه دارد. همچنین غرض مدح و ستایش در مورد خدای متعال و پس از ذات حق به‌ترتیب در مورد حضرت رسول و اهل‌ بیت و صالحین آمده است. چنان‌که صفات ذم و نکوهش در مورد شیطان و هوای نفس و معاویه وارد شده است. اغراض تاکید و ابهام با کارکرد کمتری در کلام امام علیه‌ السلام دیده می​شود.

کلیدواژه ها: نعت؛ اغراض؛ نامه‌ها؛ نهج‌ البلاغه

.
عنوان مقاله [English]

Single Epithet and its justification in Letters of the Nahj al-Balagha

.
چکیده [English]

Single epithet is a type of epithets which follows its own description in case of the expression, ‘known’ and ‘unknown’, gender, and number. It is used for different ‘purposes’ including ‘allocation’, ‘clarification’, praise, admiration, blame and criticism, emphasis, ambiguity, ‘detail’, ‘extension’, and pity.

This research investigates the single epithet along with its purposes and justifications in the letters of Amir al-Mu’minin Ali (pbuh) in the Nahj al-Balagha, using the descriptive analysis method. The findings of the research show that the two justifications of ‘allocation’ (i.e. the restriction of shared circle of the ‘unknown’) and ‘clarification’ (i.e. the removal of the ‘known’ possibilities) have high frequency in the letters of the Nahj al-Balagha. Also the ‘purpose’ of praise and admiration is first addressed to God Almighty.

After the essence of Almighty, it is addressed to the Holy Prophet, the Family of Prophet, and the Righteous, respectively. Moreover, the adjectives of blame and criticism are addressed to Satan and ‘Passion’ and the ‘purposes’ of emphasis and ambiguity are seen in the Imam’s speech with less function.

کلیدواژه ها [English]

epithet, purposes, the letters, the Nahj al-Balagha

مطالعه بیشتر