عنوان مقاله: واکاوی ملاک تحدی در قرآن و نقد منطق تنزلی

.
نویسنده: سید محمدحسن جواهری

.

سال انتشار: ۱۳۹۵   سطح مقاله: علمی پژوهشی

.

چکیده

مسأله «تحدی» یکی از اصلی‌ترین مسائل حوزه اعجاز و به‌ویژه اعجاز قرآن کریم است که در تعریف معجزه نقشی بنیادی دارد. قرآن در آیات متعددی به‌صراحت همگان را بدون هیچ محدودیت زمانی و مکانی به مبارزه طلبیده است، لیکن در مراتب و دامنه تحدی و اوصاف کیفی و کمی متن معارض، اختلاف‌ نظرهای اساسی رخ داده و شبهاتی طرح شده که لازم است با رفع برخی ابهام‌ها و اتخاذ مبانی دقیق بر پایه مفاهیم آیات تحدی، شبهات رفع و دفع شود.

نگارنده در پژوهشی تازه در آیات تحدی ‌می‌کوشد با تحلیلی بر پایه قراین پیوسته آیات، مراتب و دامنه تحدی را باز شناسد. با این رویکرد پرسش‌های زیر تعقیب ‌می‌شود:

۱٫ کمیت مورد نظر قرآن در تحدی ثابت یا متغیر و در هر فرض چگونه است؟

۲٫ با توجه به قراین پیوسته آیات تحدی، آیا منطق تنزلی قابل طرح است؟

۳٫ نسبت سیر تنزیلی آیات تحدی با منطق تنزلی مراتب تحدی چیست؟

۴٫ آیا ملاک مورد نظر در تحدی با گذر زمان تغییر ‌می‌پذیرد یا خیر، و بر پایه هر یک، چه نتایجی به‌دست می‌آید؟

۵٫ دلیل استفاده از ملاک‌های متفاوت برای تحدی در آیات تحدی چیست؟

کلیدواژه‌ها: تحدی؛ اعجاز؛ معجزه؛ ترتیب نزول؛ اعجاز بیانی قرآن؛ اعجاز تاثیری

.

عنوان مقاله [English]

Delving into the Criterion of Taḥaddī (Challenge) in the Qur’ān and the Critical Review of Revelatory Logic

چکیده [English]

Taḥaddī (challenge) is one of the most essential issues concerning miracles, particularly the miracle of the Qur’ān, which has a fundamental role in definition of miracle. The Qur’ān has challenged everyone without any limitation in various āyas; however, there have come up basic discrepancies in terms of the stages and scope of taḥaddī and the qualitative and quantitative properties of the differing text, and certain misconceptions have been raised that need to be resolved by resolving some ambiguities and adopting accurate principles on the basis of the concepts of the āyas of taḥaddī.

The writer is trying in a new research on the āyas of taḥaddī to recognize the stages and scope of taḥaddī with an analysis based on the interrelated evidences of the āyas. With this approach, the following questions are pursued:

۱٫ How is the quality intended by the Qur’ān in constant or variable taḥaddī and in each supposition?

۲٫ With regard to the interrelated evidences of the āyas of taḥaddī, is the revelatory logic apt to come up with?

۳٫ What is the relation of the Revelation course of the āyas of taḥaddī with the revelatory logic of the stages of taḥaddī?

۴٫ Does the intended criterion in taḥaddī change over time or not? And based on each one, what conclusions can be drawn?

۵٫ What is the reason for using different criteria for taḥaddī in āyas?