یادکرد حیوانات در نهج البلاغه؛ کارکرد حقیقی و تصویرآفرینی هنری

 یادکرد حیوانات در نهج البلاغه؛ کارکرد حقیقی و تصویرآفرینی هنری

.

نویسندگان: سید حسن فاتحی؛ مرتضی قائمی؛ بی‌ بی راحیل سن سبلی

.

نوع مقاله: علمی پژوهشی

.

چکیده

یادکرد از جانداران به‌ویژه حیوانات، از راه ­های ایجاد حیات و حرکت در تصویرآفرینی هنری و ادبی است. از این طریق می­توان تصاویر را از رکود خارج کرد و اثربخشی و نفوذ آن را بیشتر نمود. بر همین اساس، یکی از کارکردهای نام بردن از حیوانات در نهج‌ البلاغه، نقشی است که این مهم در خلق تصاویر بر عهده دارد. در این نوشتار که با روشی توصیفی ـ تحلیلی به انجام رسیده، سی‌ و سه گونه حیوان را در نهج‎ البلاغه شناسایی کرده است. ایننام­بری دلایل متعددی داشته است؛ گاه به‌صورت حقیقی و از جهت خلقت و اوصاف، مأموریت داشتن، حقوق و احکام، بیان علم الهی و حشر و معاد بوده است.

همچنین در برخی موارد، عناصر بیانی چون تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه مورد توجه بوده است. در نهج‌ البلاغه، بسیاری از تصویرسازی‌ها از دنیا، فضائل و رذایل اخلاقی، گناه، تقوا، فرار از جنگ و امثال آن با استفاده از جنبه‌های مختلف حیوانات به تصویر کشیده شده است.

کلیدواژه ها: نهج‌ البلاغه؛ تصویرآفرینی؛ حیوان؛ کارکرد حقیقی؛ کارکرد هنری

.

موضوعات محوری مقاله:

حیوان در نهج البلاغه, خلقت حیوانات, حقوق حیوانات, مسئولیت انسان در برابر حیوانات, احکام ذبح حیوانات, حشر حیوانات, علم حیوانات, کابردهای هنری حیوانات, انواع تشبیه, ویژگی های آخرالزمان

مطالعه بیشتر